SPC i njeni vernici danas obeležavaju Vidovdan, praznik posvećen Svetom mučeniku Knezu Lazaru i Svetim srpskim mučenicima nastradalim u Kosovskom boju.
Vidovdan je obeležen crvenim slovom u crkvenom kalendaru i praznuje se svake godine u isto vreme- 28. juna.
Vidovdan spada u najveće srpske praznike, budući da se niz istorijskih događaja koji je preokrenuo istoriju srpskog naroda upravo dogodio na ovaj dan.
Od svih događaja koji su se zbili na ovaj dan jedan od najznačajnijih je boj na Kosovu i pogibija slavnog srpskog kneza Lazara i njegovih junaka. To je, ujedno, bio i propast srpskog carstva, piše Opanak.
Lazar Hrebeljanović bio je jedan od plemića cara Dušana, koji se posle smrti Dušanovog sina, Stefana Uroša proglasio za “gospodara svih Srba”, a patrijarh Jevrem krunisao ga je za cara.
Car Lazar vladao je od 1371. do 1389. godine. Bio je veliki zadužbinar i obnovitelj srpskih manastira.
Njemu se pripisuju i zasluge skidanja anateme sa srpske crkve. Navodno, on je poslao patrijarha Isajiu u Carigrad sa molbom da skine anatemu sa srpskog naroda.
Obnovio je manastir Hilandar i Gornjak, a pripisuju mu se i mnogobrojna ktitorstva. Njegova zadužbina je manastir Ravanica.
Car Lazar poginuo je u Kososvskom boju, braneći Srbiju od najezde Turaka. Istoprija ga pamti kao vladara koji je izabrao nebeski život, naspram zemaljskog.
Nakon Kosovskog boja telo cara Lazara sahranjeno je u Prištini, a zatim preneto u njegovu zadužbinu – manastir Ravanicu kod Ćuprije.
Prilokom seobe Srba, narod je sa sobom nosio i njegove svete mošti i sklonio ih u manastir Ravanicu na Fruškoj gori.
Za vreme Drugog svetskog rata 1942. godine telo mu je preneto u Beograd, odakle je 1988. godine premešteno ponovo na Kosovo u manastir Gračanicu.
Odatle je 1989. godine preneto u Lazarevu zadužbinu manastir Ravanicu kod Ćuprije, gde i danas počiva.
Na ikoni knez Lazar se predstavlja u carskoj odori, u levoj ruci drži svoju odsečenu glavu, kao simbol mučeničke smrti, a u desnoj krst.
Običaji za Vidovdan
Ima sredina u severozapadnoj Srbiji i Vojvodini gde se iznosi sve tkanje što žene i devojke rade kako bi se videlo koliko su vredne i pokazalo da je određeno domaćinstvo imućno.
U nekim sredinama, poput Mačve, na taj dan su velike zadušnice. Izlazi se do podneva na groblje i donosi hrana, a riba obavezno, kao vrsta žrtve svetom Vidu.
Postoji i običaj da žene uoči Vidovdana beru travu vidovčicu i stavljaju je pod jastuk da bi usnile svog izabranika.
10 istorijskih činjenica o Srbiji koje vas nisu učili u školi
Dodaj komentar