Preminuo književnik i prevodilac David Albahari

Pisac i prevodilac David Albahari preminuo je juče (30. jul), posle duže bolesti, u Urgentnom centru u Beogradu u 75. godini, saopštila je porodica.

Rođen 1948. godine u Peći, prvu knjigu, zbirku priča “Porodično vreme”, objavio je 1973. u izdanju Matice srpske iz Novog Sada. Isti izdavač objavio je njegov prvi roman, “Sudija Dimitrijević” (1978).

Objavio je još romane “Cink”, 1988; “Kratka knjiga”, 1993; “Snežni čovek”, 1995; “Mamac”, 1996; “Mrak”, 1997, 2008; “Gec i Majer”, 1998; “Svetski putnik”, 2001; “Pijavice”, 2006; “Ludvig”, 2007; “Brat”, 2008; “Ćerka”, 2010; “Kontrolni punkt”, 2011, “Životinjsko carstvo”, 2013; zbirke priča “Obične priče”, 1978; “Opis smrti”, 1982; “Fras u šupi”, 1984; “Jednostavnost”, 1988; “Pelerina”, 1993; “Izabrane priče”, 1994; “Neobične priče”, 1999; “Drugi jezik”, 2003; “Senke”, 2006; “Svake noći u drugom gradu”, 2008; “Male priče”, 2013; “Propuštena prilika”, 2013; “21 priča o sreći”, 2017, kao i knjige eseja “Prepisivanje sveta” (1997), “Teret” (2004), “Dijaspora i druge stvari” (2008) i “Ljudi, gradovi i štošta drugo” (2011).
Zajedno sa Dušanom Petričićem objavio je knjigu za decu “Ema i jež koji nestaje” (2008).

Zajedno sa Žarkom Radakovićem objavio je “Knjigu o muzici” (2013).

Za zbirku priča “Opis smrti” dobio je Andrićevu nagradu. Roman “Mamac” dobio je Ninovu nagradu za najbolji roman u 1996. godini, kao i nagradu Narodne biblioteke Srbije, Balkaniku i Most-Berlin. Knjiga priča “Svake noći u dugom gradu” dobila je Vitalovu nagradu za knjigu godine.

U periodu između 1973. i 1994. godine radio je u redakcijama više beogradskih i novosadskih časopisa i izdavačkih kuća – Vidici, Književna reč, Pismo, Kulture Istoka, Politika, Mezuza, edicija Prva knjiga Matice srpske. Knjige su mu prevedene na dvadeset i jedan jezik.

Preveo je veliki broj knjiga, priča, pesama i eseja mnogih američkih, britanskih, australijskih i kanadskih pisaca, uključujući Sola Beloua, Vladimira Nabokova, Margaret Etvud, Isaka Baševisa Singera i Tomasa Pinčona. Preveo je i dramske tekstove Sema Šeparda, Keril Čerčil i Džejsona Šermana.

Član je SANU, srpskog PEN centra i Srpskog književnog društva.

Od jeseni 1994. godine do 2012. godine živeo je u Kalgariju, u Kanadi. Od 2012. godine živeo je u Beogradu.

Vreme i mesto sahrane biće naknadno saopšteni.

Izvor: FoNet

Ovih 10 citata iz poslednjeg romana Dejana Tiaga Stankovića svako bi trebalo da pročita