Porodično vodili firmu u bankrot, tata sredio sinu da iz preduzeća za prevoz putnika iscedi zadnji dinar

Stečajni upravnik Javnog preduzeća za prevoz putnika “Vrbas” Predrag Ljubović uposlio je sina Dragana Ljubovića za pomoć pri vođenju stečajnog postupka. Sinu, Draganu Ljubojeviću je iz stečajne mase propalog javnog prevoznika isplaćeno više od milion i po dinara.

Stečaj u vrbaskom javnom preduzeću pokrenut je u martu 2018. godine, a za stečajnog upravnika imenovana je Agencija za licenciranje stečajnih upravnika, koja je angažovala Predraga Ljubovića iz Sombora, odnosno njegovo preduzeće “Dragon 1949”.

U junu 2018. godine Privredni sud u Somboru doneo je odluku o bankrotstvu i odredio unovčenje stečajne imovine koja se za vrbaskog prevoznika volšebno svela na – kancelarijski inventar.

Počev od kvartalnog izveštaja jul/septembar 2018. godine o stečaju među angažovanim licima, kako se navodi, “neophodnim za redovno vođenje stečajnog postupka”, nalazi se i Dragan Ljubović. Cena angažovanja mlađeg Ljubovića varira od 100 do više od 150 hiljada dinara u bruto iznosu na tromesečnom nivou do poslednjeg dostupnog izveštaja na kraju 2020. godine. Ukupan iznos za dostupan period od jula 2018. do aprila 2021. godine prelazi milion i po dinara.

Dragan Ljubović nije angažovan od aprila ove godine, vidi se iz kvartalnog izveštaja april-jun 2021 objavljenog na sajtu ALSU.

VOICE je uvidom u dostupne baze podataka utvrdio da je Dragan Ljubović vlasnik računovodstvene agencije “JIMI” u Somboru, sa sedištem na istoj adresi na kojoj su bila registrovana dva obrisana preduzeća “Dragon” stečajnog upravnika Predraga Ljubovića.

Uvidom u većinu stečajnih postupaka koje je vodio ili vodi Predrag Ljubović, VOICE nigde nije našao njegovog sina kao angažovano lice. U većini stečajnih postupaka, angažovane su računovodstvene agencije ili fizička lica za koje je stečajni sudija posebnim zaključkom dao saglasnost, kao u slučaju nekadašnjeg poljoprivrednog giganta AD “Aleksa Šantić”

Privredni sud je rešenjem o bankrotstvu još u junu 2018. godine odredio unovčavanje preostale imovine, a na sajtu od iste navode se dve stavke – stanična zgrada i kancelarijski inventar procenjen na nešto više od 500 hiljada dinara. Nejasno je zašto se navodi stanična zgrada za koju je veštak pri pokretanju stečaja utvrdio da je vlasništvo opštine Vrbas na koju javno preduzeće ima samo pravo korišćenja, te nema nikakve nepokretne imovine.

Kako je VOICE već pisao, JP za prevoz putnika je završio u blokadi 2016. godine zbog duga od gotovo 100 miliona dinara, a umesto plana reorganizacije – lokalna vlast se početkom 2017. godine odlučila za poslovno-tehničku saradnju sa privatnim prevoznikom koji je u međuvremenu preuzeo sve linije nekadašnjeg javnog prevoznika.

Interesantno je da se troškovi stečajnog postupka najvećim delom, kako je pre dve godine za VOICE potvrdio i sam stečajni upravnik, pokrivaju od naplate zakupa od “Dunav prevoza” upravo za staničnu zgradu koja je vlasništvo opštine Vrbas, dok privatni prevoznik građanima naplaćuje peronske karte za izlazak na perone koji su, takođe, državna imovina.

Izvor: VOICE