Direktor „Zelenila“ u mladosti bio član razbojničke bande, žrtvama upali u stan, vezali ih i opljačkali

Direktor „Gradskog zelenila“ Miloš Egić je tokom prethodnih 10 godina igradio vidljivu političku karijeru, ali jedan događaj iz njegove prošlosti mogao bi da označi i njen kraj. Redakcija portala Luftika došla je do policijske doukumentacije u kojoj se Egić označen kao organizator i tiper 10-člane razbojničke grupe koja je opljačkala stariji bračni par u Novom Sadu.

Njihova meta je bio Peter I, Novosađanin koji je proveo više decenija u Americi, a nakon NATO bombardovanja 1999. vratio se ovde, i planirao da uloži novac i pokrene biznis u Srbiji.

Miloš Egić je saznao za to tako što je Peter za keš kupio stan od njegovog oca, Vukašina Egića, inače nekadašnjeg ministra za energertiku u Republici Srpskoj Krajini. Nakon hrvatskih akcija „Oluja“ i „Bljesak“, te sloma RSK, Vukašin Egić je stečenim novcem razvijao biznise. Između ostalog, sagradio je tržni centar „Lupus“ u centru Novog Sada, a kupio je i više nekretnina.

Jednu od tih nekretnina prodao je Peteru I, 1999, nekoliko meseci nakon što se ovaj sa suprugom vratio iz Amerike. Vukašinov sin Miloš je Egić je shvatio da poratnik iz inostranstva ima novca i tipovao ga je kao laku metu.

Počeo je da kuje planove. Uz oca je lako saznao gde žrtva živi i počeo je da okuplja razbojničku družinu spremnu da primeni nasilje i da od starijeg čoveka otme novac.

Miloš Egić, koji je označen kao tiper i organizator, okupio je kriminalnu grupu od 10 članova iz Novog Sada, Stare Pazove i Nove Pazove. Pre upada u stan žrtve, na lica su stavili maske prema likovima serijala „Planeta majmuna“.

Upali su u Peterov stan, gde je ovaj bio sa svojom suprugom. Vezali su ih i iz stana su pokupili muzičke uređaje, a zastrašivanjem i fizičkom prisilom, prinudili su ih da odaju gde kriju zlato i novac. Kada su prikupili sve, na kraju su odvezli i automobil žrtve.

Grupa je ubrzo uhvaćena u saradnji tadašnjeg SUP-a u Novom Sadu i Tužilaštva.

Po izlasku iz zatvora, Miloš Egić se ubrzo snašao. Kako je naveo u svojoj biografiji (u kojoj je prećutao epizodu sa razbojništvom), 10 godina je bio vlasnik picerije. I tu priča dobija zanimljiv obrt.

Misloš Egić je otkrio da ima talenat za politiku. Njegovo prvo postavljenje bilo je na mestu načelnika Uprave za urbanizam. Tu je odigrao značajnu ulogu da se zakonska regulativa prilagodi prvom većem projektu firme Galens – Pupinovoj palati.

Godine 2016. postavljen je na mesto direktora „Gradskog zelenila“, gde je i danas.

Sledeće godine je njegovo ime dospelo u javnost, pošto je uličica u kojoj živi asfaltirana – samo do njegove kuće.

Kako je pisao Blic, građanima koji su se prvo obradovali jer je u toj maloj ulici u širem centru grada asfalt propao ubrzo je stiglo razočaranje jer je urađeno samo 70 metara asfalta.Iz JKP „Put“ su naveli da su asfaltirali po inspekcijskom nalogu Uprave za građevinsko zemljište i investicije.

Iste godine, potpisao je sa privatnom kompanijom Largota aneks ugovora kojim se na nov način uređuju finansijski odnosi izmešu te firme i „Gradskog zelenila“ u poslovanju „Dino parka“ u Novom Sadu. Rezultat je bio taj da je „Zelenilo“ umesto Largote platilo sve troškove, koji su samo za jednu godinu iznosili 16,5 miliona dinara, a Largota je preuzela sve prihode, odnosno oko 8,8 miliona dinara. Opširnije o tome pisao je VOICE.

Miloš Egić nije želeo da komentariše izvode iz dokumentacije o razbojništvu iz 1999. godine, ali je ostavio mogućnost da to učini po objavljivanju teksta.