Logo – saznajte kako zamisao dizajnera postaje zaštitni znak kompanije

U današnjem vremenu, više nego u bilo kom trenutku u prošlosti, i velike i male firme nalaze se u konstantnoj trci sa svojom konkurencijom za što veći broj kupaca i klijenata. 

Razlog tome leži u činjenici da iz dana u dan se broj ljudi koji se bave istim zanimanjem raste, a da kupce treba uveriti da su uplavo proizvodi ili usluge određene kompanije ono što treba da bude njihov izbor u moru onih koji se bave istim poslom.

Kako bi se određena firma nametnula na tržištu, neophodno je da napravi i svoj vizuelni identitet, koji se ostvaruje i putem logoa. Dobro dizajniran zaštitni znak firme postaje njen sinonim i lako prepoznatljiv simbol, što je znak da potrebno posvetiti naročitu pažnju njegovom osmišljavanju.

U nastavku teksta saznajte koji put prolazi svaki zaštitni znak, od momenta kada kao ideja nastane u glavi dizajnera, pa sve dok i zvanično ne postane logo određene kompanije i ne dobije jednu od najistaknutijih uloga kada je reč o njenom brendiranju.

#1 Na prvom mestu je brif

Kako bi dizajner znao šta se od njega zahteva, neophodno je da se najpre sastane sa svojim klijentom i dobije sve potrebne informacije. Za početak, treba da se upozna sa delatnošću klijenta, sa njegovom ciljnom grupom, zatim sa konkurencijom, kao i sa time koje ciljeve klijent želi da ostvari.

Dizajner nije ograničen brojem pitanja koje može postaviti u vezi sa radom svoga klijenta, što je kompletnija slika o zahtevima i potrebama klijenta, veća je šansa da klijent bude zadovoljan finalnim proizvodom.

Takođe, potrebno je saznati šta je ono što dizajner preferira kada je reč o dizajnu, koje oblike, boje i fontove smatra poželjnim, a koje ne. Proizvodnja zastava omogućava da logo jednog dana osvane na počasnom mestu objekta firme čiji je zaštitni znak, prethodno zadovoljivši sve kriterijume klijenta.

#2 Sledi predlog projekta i odobrenje klijenta

Na osnovu svega što je od klijenta čuo, dizajner se može upustiti u kreiranje predloga projekta, koji obuhvata cenu, vreme potrebno za istraživanje i izradu logoa i dogovor oko toga šta klijent može očekivati da dobije.

Ono što dizajneru takođe može biti od pomoći je da od klijenta dobije konkretne predloge logoa drugih firmi koji mu se dopadaju i po čijem uzoru bi želeo i sopstveni zaštitni znak.

Ukoliko je klijent zadovoljan predloženim planom dizajnera, saradnja može da se nastavi u dogovorenom smeru.

#3 Istraživanje tržišta je sledeća faza

Osnovno pitanje u ovoj etapi rada dizajnera je šta želi ciljna grupa na koju je usmeren klijent, kakvu estetiku preferira i šta je ono što klijenta u marketinškom pogledu može izdvojiti u odnosu na konkurentske firme.

Ono u čemu klijent još može biti od pomoći dizajneru jeste da mu sugeriše koje boje u toj industriji šalju najpoženjije i najubedljivije poruke i koja vrsta simbola je najupotrebljavanija za kreiranje logoa u toj sferi.

#4 Najkreativnija etapa rada – stvaranje samog logoa

Važno je naći izvor inspiracije za kreativni deo posla. U tome će pomoći dizajnerske knjige i sajtovi, kao i ugledanje na logoe konkurentskih kompanija. Kada pregleda dovoljno literature, dizajner može da pristupi zapisivanju reči i cranju skica, a nijednu ideju ne treba zanemarivati jer se može ispostaviti kao korak ka nečemu značajnom.

Nedostatak inspiracije ne dešava se retko u kreativnom procesu, treba ga iskoristiti za predah, nakon čega može uslediti nalet fascinantnih ideja.

#5 Najbolji predlozi dobijaju digitalni oblik

Ideje koje dizajner oceni kao najbolje prelaze u sledeću fazu, koja podrazumeva njihovo kreiranje u dizajnerskim programima. Preporuka je da se napravi 3 ili 5 predloga izgleda logoa, jer sve preko toa može biti zamorno za klijenta, a ispod toga može se činiti nekompletnim ili kao da dizajner nije uložio očekivani trud.

#6 Sledi prezentacija predloga klijentu

Jedan od ključnih momenata nastanka logoa jeste upravo ova faza, kada klijent treba da se upozna sa predlozima i odluči koji je za njega najbolji. Ova faza nije konačna jer dopušta da klijent odabere određeni predlog i da sugestije šta bi se još moglo popraviti.

#7 Revizija i zaključna prezentacija

Nekada su predlozi klijenta šta promeniti minimalni, ali nekada se dešava da nijednim predlogom nije zadovoljan u toj meri da bi se odlučio za njega, već traži kombinovanje dizajnerskih predloga.

Stoga revizija može biti manje ili više zahtevna, a u obzir treba uzeti i da li klijent može precizno da objasni šta želi. Nakon revizije predlozi se opet šalju klijentu. Očekuje se da u finalnom prezentovanju logoa dođe samo do potvrde poslednjeg dogovora, ukoliko je dizajner dobio jasne smernice i ukoliko ih se pridržavao.

Finalna faza rada zahteva i brigu o autorskim i pravima industrijske svojine, koja treba prebaciti na klijenta i njegovu kompaniju.

S obzirom na to da logo postaje prva asocijacija na određeni brend i njegov znak prepoznavanja, sve navedene faze itekako imaju smisla i važne su.