Anđela
Anđela kraj prozora osvane
Anđela i kad ode njena sjenka ostane
Anđela čeka nekog kog nije vidjela do sad
Anđela prahom čežnje posuta
Anđela pritajena i uplašena kao košuta
Anđela, malo pile, nježnog perja
pred olujom licemjerja
Na njoj ljetna haljina bijela
pod njom miris pokislih ruža i maja
nad njom vila jesenja vijenac oplela
za njom viju snjegovi dugo, bez kraja
Sve pjesme, sve arije moj poklon su tek
k’o pismo pod jastuk njen, svilen i mek
i to, to sve, sve to, riječ-dv’je
Anđela, sjetna dama pikova
Anđela, izgubljeno dijete u vrevi grubih likova
Anđela, zavedena stihovima
izmisljenim ljubavima
Na njoj tajni pogledi moji
po njoj moji poljupci krišom, posvuda
nad njom zvijezda ljubavi moje postoji
za njom moj život k’o pijan krivuda zauvijek
Više o tome šta vas čeka za doček u Novom Sadu
Dodaj komentar