Ovu zgradu u Novom Sadu je otvorio lično kralj Aleksandar I Karađorđević, a u njoj su bili zabranjeni bircuzi

Palata Trgovačke omladine u Novom Sadu podignuta je na Bulevaru Kraljice Marije, danas Bulevaru Mihajla Pupina. U njenom prizemlju bila je Divildova apoteka, a i danas je tu na uglu apoteka.

Na vrhu fasade je pre nekoliko godina, na predlog Novosadskog kluba, vraćen nekadašnji naziv palate – „Dom Novosadske trgovačke omladine“.

Za izgradnju novog Doma, uz novac dobijen prodajom stare kuće, kod banaka su obezbeđeni i povoljni krediti sa niskim kamatama.

U momentu kada je trebalo zaokružiti finansijsku konstrukciju, ključnu ulogu odigrala su dvojica poznatih novosadskih trgovaca, Miloš Raletić, predsednik i Nikola Tanurdžić, koji su obilazili banke, preduzeća, fabrike i značajnije trgovačke kuće, na taj način sakupivši 100.000 dinara, prenosi Blic.

Posle osam prispelih ponuda, građevinski odbor (osnovan maja 1928. godine) odlučio se za izbor graditelja Jovana Melke i Jovana Pervaza, koji su predvideli cenu radova do 1.262.000 dinara.

Otvorio je lično kralj Aleksandar I Karađorđević

Po projektu arhitekte Đorđa Tabakovića, gradnja je počela 7. maja 1931. godine kada je osvećen kamen temeljac, a završena je do 1932. godine.

Novosadski trgovci dugo su ponosno isticali da je njihovu palatu na bulevaru Kraljice Marije, nakon dužeg uređenja enterijera, 10. juna 1934. otvorio i na upotrebu lično predao kralj Aleksandar I Karađorđević.

Posle Drugog svetskog rata, kada je pored ostalih i velikim trgovcima sve oduzeto, nije bilo preporučljivo podsećati na ovaj događaj, kao ni na način kako je nastala ova vredna palata.

Dom je izgrađen kao trospratni objekat zaobljenog ugla, na parceli koja i danas predstavlja dominantan urbani reper.

Uz mnogobrojne aktivnosti Trgovačke omladine, kulturne i zabavne, u zgradi je otvorena i večernja trgovačka škola.

U parternom pojasu nalazili su se lokali i apoteka na uglu, mada je prvobitno u tom prostoru bila planirana Zadruga Srba privrednika. Trgovci su postigli dogovor da se u Trgovačkom domu ne može nalaziti bircuz, već samo humane i nacionalne ustanove.

Posle rata, redakcija Radio Novog Sada proširila se iz susedne zgrade nekadašnjeg „Lojda“ u prostorije Doma.

Tokom 1960. krila objekta su nadograđena za još jedan sprat, po projektu Antuna Drka iz Petrovaradina.

Tekst i fotografija: Istorijski arhiv Grada Novog Sada