One su na sve načine uspevale da inspirišu kinematografske producente. Prelepe i fatalne, ostale su takve zauvek. Njihova imena su sinonimi za ženstvenost, lepotu i gracioznost. U nastavku pogledajte koje su to fatalne italijanske glumice ostale zapamćene do danas.
Istorija filma je puna ženskih figura koje su imale ulogu muza od strane producenata i direktora filma. Ove filmske dive su istorijski shvaćene kao posrednici između umetnika i božanskog. Danas se tumače kao simbolične figure umetnikovog rada ili određenog stvaralačkog perioda – prenosi Elle.
Jedan od dobro poznatih slučajeva je diskutabilna i turbulentna veza između Ingrid Bergman i Rosselinija tokom 1950. Italijanski reditelj je tada bio u vezi sa glumicom Annom Magnani kada je, iz želje da sarađuje sa njim, Ingrid Bergman napisala pismo:
„Dragi gospodine Rosselini, videla sam vaše filmove Rome Open City i Paisan i veoma sam uživala u njima. Ako vam je potrebna švedska glumica koja odlično govori engleski, koja nije zaboravila svoj nemački, koja nije baš razumljiva kada priča na francuskom i koja na italijanskom samo zna da izgovori „ti amo“, spremna sam da dođem i sarađujem sa vama na filmu.“
Rosselini nije oklevao ni trenutak. Upoznao je Bergman u Parizu, a ostalo je istorija….
Stefania Sandrelli i Pietro Germi
Stefania Sandrelli je definitivno doživela veliki karijerni uspeh zahvaljujući društveno kritičkim radovima u kojima je glumila kraj Pietra Germia, među kojima su najpoznatiji filmski naslovi Divorce Italian Style (1961), Seduced and Abondoned (1963) i Alfredo, Alfredo (1970).
U narednim godinama, Stefania koja je važila za prelepu glumicu je nastavila uspešnu saradnju sa Pietrom Germiem, a od značajnijih filmova je snimila The Climax (1967) sa Ugom Tognazzijem i A Pocketful of Chestnuts (1969).
Monica Bellucci i Giuseppe Tornatore
Početkom 21. veka, nekadašnja manekenka i relativno nepoznata glumica – Monica Bellucci je igrala ulogu zavodljive, misteriozne Magdalene Scordi u sada već kultnom filmu Malena, italijanskog reditelja Giuseppea Tornatorea o prelepoj udovici i njenom nesrećnom životu.
Zahvaljujući Tortnatoreu, Monica je otkrila strast prema glumi a svet njenu specifičnost, odnosno moćnu i fantastičnu fizičku lepotu koja je svakom njenom liku davala neku fascinantnost. Upravo ovim filmom Monica je uspela da skrene pažnju mnogih reditelja, sa podneblja same Italije kao i Francuske i Amerike.
Bajkovita Sicilija, suptilna erotika, tragična zbivanja i nasilan kraj kao i lepota Bellucijeve, oduševila je gledaoce. Nekoliko godina kasnije Tornatore ju je pozvao da ponovo glumi u filmu Baaria, koji prati priču o porodicama tri generacije, od 1930. do 1980. godine.
Monica Vitti i Michelangelo Antonioni
Monica Vitti je jedna od najpoznatijih glumica “commedia all’italiana” i možda jedina koja može da stane rame uz rame sa muškim savremenicama, kao što su Sordi, Tognazzi i Gassman, u smislu slave i broja filmova.
Hladna plavuša je takođe upamćena po svojim nastupima u dramatičnim ulogama koje je imala u četiri filma slavnog Michelangela Antonioni (kome je bila muza i životni partner) pod neobičnim nazivom „tetralogija nekomunikativnosti“: L’avventura (1960), La notte (1961), L’eclisse (1962) i Deserto rosso (1964).
Ingrid Bergman i Roberto Rossellini
Pred kraj pedesetih godina prošlog veka, kada je odgledala dva filma italijanskog reditelja Roberta Rossellinija, izumitelja neorealizma, Ingrid Bergman je bila već jedna od najpoznatijih glumica na svetu.
Oduševljena njegovim radom, Ingrid je odmah napisala lukavo pismo namenjeno Rosselliniju koji je zbog harizmatične švedske zvezde koja ga je toliko oduševila i očarala, pozvao Bergamnovu koja je tada bila udata da glumi glavnu žensku ulogu u filmu Stromboli- Land of God (1950).
Inače, ova uloga je prethodno bila obećana italijanskoj zvezdi Anni Magnani koja je u tom trenutku bila partnerka slavnog reditelja.
Zbog tog postupka izbio je ogroman, međunarodni skandal. Bergman, koji je do tada u Italiji smatran svetcem, iznenada je bio osuđen i nazvan beskrupuloznim grešnikom. I iako se bura stišala, a Bergman i Rosselini venčali, njihov brak nije dugo potrajao.
Međutim, iza sebe su ostavili značajne filmove koje uvek rado pogledamo: pored Strombolija, moramo spomenuti i naslove Europe ’51 (1952), Journey to Italy (1953) We, the Women (1953) Angst (1954) i Joan of Arc at the Stake (1954).
Laura Betti i Pierpaolo
Glumica i pevačica rođena blizu Bolonje, Lora Betti je dosta radila sa apsolutnom poetskim i filmskim talentom Pierpaolom Pasolininijem, sa kojim je zajedno delila ljubav prema umetnosti.
Nakon saradnje sa Fellinijem u kultnom La Dolce Vita (1960), Laura je snimila La Ricotta (1963), The Earth Seen from the Moon (1967), Oedipus Rex (1967), Caprice Italian Style (1968) i Theorem (1968), za koji je osvojila Coppa Volpi nagradu za najbolju glumicu na Filmskom festivalu u Veneciji, kao i The Canterbury Tales (1972), koje takođe potpisuje Pasolini.
Pored njega, ona je takođe sarađivala sa najvećim rediteljima svog vremena: Bertoluccijem, Bellocchiom, Viscontijem, Rossellinijem, Bunuelom i Scolom. U 1968. Laura je objavila muzičku ploču pod nazivom Potentissima signora, a za tekst pesama je bio zaslužan Pasolini.
Claudia Cardinale i Luchino Visconti
Claudia Cardinale je bez sumnje jedna od najlepših glumica italijanske kinematografije.
Njeno izuzetno prisustvo na bini je bilo zapanjujuće, što su producenti iskoristili za snimanje brojnih filmova tokom tzv. zlatnog doba italijanskog filma.
Njeni nastupi za Luchino Visconti su praktično nezaboravni, od malog učešća u filmu Rocco and his brothers (1960), do njenog nezaboravnog performansa u legendarnom filmu The Leopard (1963) u kom je glumila kraj Alena Dellona.
Sophia Loren i Vittorio De Sica
Velika diva italijanskog filma, najpoznatija je po upečatljivim glumačkim trenucima koje je imala u svojoj brilijantnoj karijeri, a posebno se izdvaja njen rad sa rediteljem Vittoriom De Sicom.
Sophia je osvojila Oskara za najbolju glumicu za film Two Women (1960), dramatično remek-delo zasnovano na romanu istog imena, autora Alberta Moravije.
Sophia se takođe pojavljivala u mnogim drugim filmovima De Sica: Yesterday, Today and Tomorrow (1963), Marriage Italian Style (1964), and Sunflower (1969). Govoreći o Vittoriju, Sophia je nedavno rekla: „On je bio čovek koji me je zasmejavao najviše. Bio je dirigent orkerstra i koristio me je kao instrument.“
Giulietta Masina i Federico Fellini
Giulietta Masina, ćerka violiniste i nastavnika, počela je da se zanima za glumu veoma rano dok je još uvek bila u srednjoj školi Ursulines u Rimu. Masina je započela karijeru 1948. godine u filmu Without Pity, Alberto Lattuada.
Međutim, zajedno sa svojim mužem Federicom Fellinijem, koga je srela 1942, postigla je svetsku slavu i sazrelila u umetničkom smislu. Veza sa Felinijem je u isto vreme bila egzistencijalna i kinematografska, zasnovane na uzajamnoj inspiraciji i velikom razumevanju.
Među njenim najpoznatijim filmovima su La Strada (1954), Nights of Cabiria (1957) i Juliet of the Spirits (1965), koji je bio prvi Fellinijev film u boji. Pored ovih filmova, i melanholični Ginger and Fred (1985) u kome je glumila sa Marcellom Mastroiannijem je takođe značajan u njenoj karijeri.
Mariangela Melato i Lina Wertmüller
Ikona autorskog fila i italijanskog pozorišta, Mariangela spada među italijanske glumice sa velikim slovom A.
Njene scene zajedno sa Giancarlom Gianninijem u Wertmüllerinom remek-delu Swept Away (1974) su nezaboravne (nekoliko godina je film bio predmet ne tako uspešnog rimejka Guy Ritchija).
Wertmüller je bila njena najbolja prijateljica, kao i producent drugih važnih filmova koje je predstavio kao protagonista: The Seduction of Mimi (1972), Love and Anarchy (1973), Summer Night with Greek Profile, Almond Eyes and Scent of Basil (1986).
Prisećajući se Line, Mariangela je nedavno govorila o njenoj lepoti, magnetnoj snazi kojom je zračilo njeno lice i oči, koje su bile tako tako retke i udaljene.
Daria Nicolodi i Dario Argento
Daria Nicolodi, neobična dama kinematografije, bila je glumica, scenarista i dramski pisac, naročito u trilerima i horor filmovima snimljenih zajedno sa svojim partnerom Dariom Argentom, koga je upoznala 1970. godine tokom kastinga za film Deep Red (1975).
Daria Nicoldi je učestvovala u svim filmovima koje je režirao Dario Argento, između 1975. i 1987. Njihova čerka je takođe poznata glumica i reditelj, Asisa Argento.
Dodaj komentar