„Važno je izbeći favorizovanje, ali Sremski Karlovci nisu slučajno na vrhu naše liste. Grad udaljen nekoliko kilometara od Novog Sada nekada je bio sedište Srpske pravoslavne crkve u Habzburškoj monarhiji, ali je njegov istorijski značaj samo jedan od mnogih razloga za posetu“, kažu na sajtu Culure Trip o najlepšem mestu u Srbiji po njihovom izboru.
Oni su samo jedan od brojnih svetskih portala posvećenih putovanjima koji kao najlepše mesto u našoj zemlji izdvajaju baš Sremske Karlovce, piše Nova.
Navode dalje kako je grad pun elegantne i raznovrsne arhitekture i čini se da ima više zanimljivosti nego što može da stane u njegove okvire. Prva srpska gimnazija još uvek stoji ovde, a Kapela mira se razlikuje od bilo čega sličnog u regionu. Tempo života je takođe savršen – uspavani grad sa dovoljno vreve da osetite uzbuđenje ako ga posetite.
„Reč dragulj se prečesto koristi, ali ponekad jednostavno odgovara“, kažu za Karlovce.
A šta sve zaista nudi ovo prelepo mesto?
Sremski Karlovci su vinogradarski gradić koji je tokom istorije potpadao pod vlast raznih naroda koji su svoj interes nalazili na ovim prostorima, ali to je ovu varoš činilo još bogatijom.
Svi narodi koji su se doseljavali ostavili su neki trag svoje kulture i utkali je u zajedničko kulturno bogatstvo Sremskih Karlovaca.
Kažu da u Sremskim Karlovcima svaka zgrada, kuća i ulica priča neku slavnu priču jer je ovaj grad bio duhovni i kulturni centar Srbije. On je posle Prve velike seobe Srba 1690. godine postao naslednik Pećke patrijaršije.
Veliki Patrijaršijski dvor još uvek dominira centralnim gradskim trgom, a pošto je patrijaršija kasnije prebačena u Beograd, ovde je danas središte Sremske mitropolije, pišu na sajtu serbia.com.
U veličanstvenoj zgradi Patrijaršije ostali su očuvani ikonostasi čuvenih srpskih umetnika Teodora Kračuna i Uroša Predića. Smeštena uz Patrijaršiju, beli se Saborna crkva sa zelenim kupolama koje je konstruisao Zaharije Orfelin, istaknuti srpski pesnik i istoričar. Crkva je posvećena Svetom Nikoli, a u njoj se danas čuvaju i slike Paje Jovanovića.
Odmah pored nje nalazi se Rimokatolička crkva posvećena Sv. Trojstvu, a potiče iz 1768. godine. Posebna vrednost ove crkve su barokna vrata u duborezu, a iza njih se čuvaju najstarije orgulje u Vojvodini. U narodu se govori da se crkveni tornjevi obe crkve propinju da nadvise Frušku Goru, a zvona zvone kao ona u Firenci.
Osim toga što su bili duhovni centar, Karlovci su bili i stecište kulturnih elita, pesnika i učenih ljudi. Zbog blizine Austrije, kao i zbog posebnog značaja ovog grada za Bečki dvor, pod čijom je upravom bio u vreme Habzburgovaca, Karlovci su bili veoma napredan gradić za to vreme. U njima je osnovana prva srpska gimnazija koja se nalazi u samom centru grada.
U njoj su učili mnogi poznati Srbi, među kojima je najpoznatiji pesnik Branko Radičević. Njegova bista stoji ispred škole, a njegove stihove o Karlovcima zna svako dete u ovom gradu.
Gimnazija je bila i inspirativno mesto za snimanje kultnog filma “Lajanje na zvezde”. I danas je posebna zbog toga što njeni đaci mogu da uče jezike poput arapskog, staroslovenskog i novogrčkog.
Karlovci i tokom cele godine vrve od različitog sveta, a najviše za vreme veselih tradicionalnih manifestacija koje proističu iz narodnih običaja. Otkada je u ovom kraju rimski car Prob zasadio vinovu lozu iz južne Italije, vinogradarstvo je postalo osnovna grana privrede i zanimanje Karlovčana.
Njihovo vino pilo se na evropskim dvorovima, a danas se slavi na septembarskim Grožđebalima uz tradicionalni kuglof, bermet, ružicu, zabavni program i veliki broj posetilaca.
Grad ima i svoju legendu koja kaže da će se onaj ko popije vodu sa Česme četiri lava, koja se nalazi u samom centru grada, sigurno vratiti u Karlovce i tu venčati.
Venčali se ili ne, onaj ko je jednom bio u Karlovcima, vratiće se ponovo, zaljubljen u sam grad. A na one koji ga nikada nisu posetili idilični gradić sa nestrpljenjem čeka da ih šarmira.
Dodaj komentar