Opština Babušnica ima 52 sela i svako od njih ima autentičnu priču, znamenitosti kao i skrivena mesta u vidu prirodnih bisera koja tek čekaju da budu otkrivena.
Međutim, neskrivena politika olakog i neracionalnog trošenja novca koju godinama unazad vode čelnici Babušnice, stanovnicima zvanično najsiromašnije opštine u Srbiji još više otežava svakodnevnicu u kojoj doslovno preživljavaju.
Čelnici žive lagodno, imaju visoka primanja i vozaju se u skupocenim automobilima “za potrebe opštine” koje su naravno platili – novcem građana. Opravdanje bi glasilo; “svi poslovi se uglavnom obavljaju u Beogradu”.
Garnitura čelnih ljudi se smenjuje i oni vremenom suštinski samo menjaju funkcije, ali nasleđena praksa iz vremena bivšeg predsedinka opštine Saše Stamenkovića ostaje ista.
Preko Skupštine opštine, Stamenković je 2015. godine za skupocenu “mazdu 6” i “škodu superb” iz budžeta izdvojio 5,6 miliona dinara, odnosno 48.000 evra, o čemu je opširnije pisala Pištaljka.rs.
Čini se da ovi automobili nisu dovoljno kvalitetni i verovatno su nakon 7 godina i dugih službenih putovanja postali neupotrebljivi – pa je tako Opštinska uprava na čelu sa predsednicom Ivanom Stojičić i šefom Odseka za lokalni ekonomski razvoj i javne nabavke Milanom Pejčićem odlučila da Babušnicu razvija ulaganjem u još jedan automobil “za potrebe opštine”.
U javnom pozivu raspisanom 20. maja ove godine piše da je za putnički automobil za potrebe opštine Babušnica izdvojeno 4.150.000 dinara bez PDV-a.
Jedini ponuđač je bio Auto Čačak Promet doo (ovlašćeni prodajni diler i serviser ŠKODA vozila) kome je ugovor čija je ukupna vrednost 4.307.000 dinara sa PDV-om dodeljen 2. juna.
Таkо u “Babušničku ergelu” nakon skupocene “mazde” i “škode superb” kao zamena za mnoštvo obroka u narodnoj kuhinji koji bi nahranili gladne građane opštinarima stiže novi “ljubimac” vredan 35.000 evra – a prosta logika kaže da je u pitanju još jedna “škoda superb” sa razume se, ful opremom.
Kada govorimo o obrocima za građane, primera radi, 22. aprila 2015. godine, firmi „Jug-inženjering“ u vlasništvu brata tadašnjeg predsednika opštine Babušnica Saše Stamenkovića iz budžeta opštine preko lokalnog Crvenog krsta dodeljeno je 3,6 miliona dinara za pripremu, distribuciju i podelu obroka za korisnike narodne kuhinje u Babušnici.
Tada, jedini ponuđač u postupku javne nabavke je bio upravo „Jug-inženjering“, što govori da se tenderi u Babušnici i danas sprovode na isti način kao u vreme Saše Stamenkovića, a na njima se po SNS pravilu pojavljuje uvek jedan ponuđač.
Sve bi zaista i bilo super(b) da je Babušnica Luksemburg, a da Opštinska uprava razvoj planira podizanjem turističkog sektora, ulaganjem u programe socijalne pomoći, jer veliki broj građana živi na ivici egzistencije i u dubokom siromaštvu.
No, prosečna mesečna zarada u Srbiji je 74.664 dinara dok je prosečna plata u opštini Babušnica 52.242 dinara – koju funkcioneri opštine umnogome podižu.
Dakle, politika koja se sprovodi se ne menja, čak možemo uvideti da funkcioneri opštine i te kako znaju za čuvenu srpsku izreku da se “automobil i žena menjaju na svakih sedam godina”, svakako luksuzni.
A da li je voznom parku najsiromašnije opštine u Srbiji potreban još jedan “besni pastuv” – procenite sami.
Dodaj komentar