“Ilustrujući Martina Fjera” u Institutu Servantes

Nedavno otvorena iložba ilustracija argentinskog umetnika Karlosa Alonsa, koje prate najpoznatije izdanje čuvenog speva “Martin Fjero”, obeležiće mesece zime u Institutu Servantes u Beogradu.

Spev argentinskog pisca, vojnika, novinara i političara Hosea Ernandesa “Martin Fjero” objavljen je 1872. godine. Čuveno delo danas se smatra jednim od najznačajnijih izraza argentinske književnosti, prevedeno je na više od 30 јеzika, uključujući i srpski (Agora).

Ambasada Argentine i Institut Servantes u Beogradu izložbom “Ilustrujući Martina Fjera” predstavljaju 13 litografija koje je slikar, crtač i graver Karlos Alonso (Tunujan, Mendosa, 1929) realizovao za izdavačku kuću Emecé, pošto je pedesetih godina prošlog veka pobedio na konkursu za ilustraciju Martina Fjera i drugog dela Don Kihota od Manče. Tiraž je obuhvatao 2.000 primeraka sa 13 litografija i 67 crteža. Potom je, tokom 1963. godine ilustrovao razglednice za scenama iz Don Kihota za Sovjetski Savez, zajedno sa drugim velikim umetnicima poput Gustava Dorea, Onorea Daumijera i Pabla Pikasa.

U radovima Karlosa Alonsa prisutni su ožiljci iz vojne diktature (godine 1977. dobio je egzil u Španiji), kao i politička angažovanost, ne zanemarujući erotičnost primetnu u drugom delu njegove umetničke produkcije. Alonsovo delo neprestano ukazuje na paradoks između subjektivnosti i racionalnosti, haosa i reda, između zadovoljstva i discipline.

Spev o Martinu Fjeru smatra se simbolom i nacionalnom ikonom argentinskog društva, zbog senzibilnosti i delikatnosti koju priča otkriva, a na određeni način predstavlja argentinski karakter, budući da je ono što se u njemu prikazuje veliki deo istorije same zemlje, uz prikaz običaja, kulture, navika i tradicije. Fjero, stoga, ne predstavlja samo gauče i život kakav su vodili, već čitavo argentinsko društvo i njihove reakcije na situacije sa kojima se susrećemo i dan-danas.

Autor “Martina Fjera” je Hose Ernandes (1834-1886), jedan od najvećih predstavnika argentinske književnosti, a najveći kada je reč o poeziji o gaučima. Za svog književnog junaka Ernandes je govorio da je sin koji je svom ocu dao ime. Njegov život je uvek bio povezan sa istorijskim putevima argentinskog naroda i on je, kao retko ko, uspeo da svojim delom odbrani jednu društvenu klasu koja je bila potcenjena i obespravljena: gauča.