U našem komšiluku postoji jezero nestvarne prirodne lepote koje dele dve države i može predstavljati sjajnu alternativu za morski odmor.
Možete uživati u velikoj raznolikosti flore i faune, tvrđavama i manastirima prepunih istorijskih priča, ali i vožnji čamcem, ili čaši vrhunskog vina.
Naravno, reč je o Skadarskom jezeru, najvećem na Balkanskom poluostrvu.
Veličina jeste možda glavna „karta” na koju igra, ali ono je, po svemu ostalom, još „gorostasnije” i svakako predstavlja kutak Balkana koji treba što pre posetiti.
U ovom članku fokus će biti prvenstveno stavljen na crnogorsku stranu jezera.
Zimi se širi, leti skuplja, a dele ga dve države
Najveće jezero Balkanskog poluostrva prostire se, u zavisnosti od vodostaja, na površini od 370 do 540 kvadratnih kilometara.
Zimi se širi, leti skuplja, ali u normalnim, prosečnim okolnostima, zauzima 475 kvadratnih kilometara, piše putnikofer.hr.
Unutar njega se nalazi čak 50 ostrva, od kojih su neka „ukrašena“ tvrđavama i manastirima.
Ukupna dužina obale jezera je 168 kilometara, a jezero „dele“ dve države – Albanija i Crna Gora.
U granicama Crne Gore nalazi se oko 110 kilometara obale. Obe zemlje su prepoznale značaj Skadarskog jezera i na neki način ga štite.
U Crnoj Gori je to nacionalni park, u Albaniji je park prirode, tako da je čitavo područje jezera – zaštićena zona, sa pravom.
Jezero je, između ostalog, raj za ptice, jedan od najvećih rezervata ptica u Evropi, ali i poslednji dom kudraog nesita, ili dalmatinskog pelikana.
Ova velika ptica, raspona krila do tri metra, prirodnu oazu deli sa oko 280 drugih vrsta ptica, koje trajno ili privremeno naseljavaju jezero.
Hrani ga Morača, a vodu odnosi Bojana
Jezero, dugo 48 kilometara i maksimalno široko 14 kilometara, uglavnom se napaja vodom iz reke Morače i njenih pritoka. Ona ga snabdeva sa čak 62 odsto ukupne količine vode.
Sa druge strane, najveći deo vode, čak 80 odsto, gubi se zahvaljujući reci Bojani.
Skadarsko jezero je takođe i kriptodepresija, sa prosečnom dubinom od oko pet metara i maksimalnom dubinom od 60.
Nju postiže u tzv. oknima, odnosno podvodnim izvorima, koji se nalaze na ivici jezera.
Među njima je najdublja Raduško oko, sa pomenutom metrežom.
Međutim, „najbolja“ od svega je zapravo legenda o nastanku jezera.
Ona glasi da je jezero nastalo za samo jednu noć, kada je mlada nevesta, srećna što joj se muž vratio iz rata, zaboravila da zatvori slavinu.
Jezero „hiljadu imena“ prepuno manastira i tvrđava
Jezero je izuzetno bogato kulturno-istorijskim sadržajima, na šta ukazuju brojna arheološka nalazišta, ostaci srednjovekovnih građevina i tradicionalnih kuća.
Oduvek je predstavljalo značajan privredni i kulturni centar i nosilo je, mogli bismo reći, hiljadu imena.
Rimljani su ga zvali, na primer, Labeatske Bare. Kasnije su se samo ređali i menjali nazivi – Blato skadarsko, Jezero Skadarsko, Bojansko jezero i Zetsko jezero, do danas – Skadarsko.
Prvi pisani zapisi o plovidbi jezerom datiraju iz 167. godine pre nove ere.
Crnogorski Alkatraz i brojni manastiri
Područje Skadarskog jezera poznato je po brojnim tvrđavama, od kojih su neke, kao i manastiri, podignute na tamošnjim ostrvima.
Grmožur, utvrđenje podignuto na istoimenom ostrvu 1847. godine, svakako je jedno od poznatijih.
Svojevremeno je, kao i mnoge druge tvrđave u Crnoj Gori, služio i kao zatvor, pa su g prozvali crnogorski Alkatraz.
Nazivaju ga i „ostrvom zmija“, ali ostrvom ptica.
Poznata je i tvrđava Besac, kao i Lesendro iz 1843. godine, koji se često nazivao „ključ od jezera“.
Tu je i Žabljak Crnojevića, srednjovekovni grad podignut na istoimenom brdu, koji se smatra jednim od najznačajnijih spomenika kulture na području celog jezera.
Naravno, tu su i brojni manastiri. Ima ih zaista mnogo, oko 60, među kojima se, na primer, izdvaja Prečista Krajinska kao jedan od najstarijih, iz 11. veka, ali i Starčevo, Kom, Beška, Moračnik, Vranjina…
Jezero savršeno za aktivan odmor
Skadarsko jezero je savršeno za uživanje u aktivnom odmoru.
Ono što se ne propušta su izleti i razgledanje jezera brodom, različitog trajanja i različitim plovilima.
Preporučuje se vožnja tradicionalnim drvenim čamcima, specijalizovanim upravo za plovidbu po ovom jezeru, kojima se stiže do njegovog plićaka.
Takođe, područje je odlično za šetnju lokalnim stazama, ili vožnju biciklom.
Naravno, pošto je u pitanju jezero – ništa bez kupanja.
Kao najbolja mesta za kupanjac izdvajaju se plaže Murići i Pješacac.
Najlepši vidikovac nacionalnog parka
Pavlova Strana je poznata kao apsolutno najbolji vidikovac.
Iako se ne nalazi na samom jezeru, nalazi se u granicama nacionalnog parka, koji štiti jezero na crnogorskoj strani, a u kome se i danas nalazi olupina parobroda Skenderbeg. Potopljen je 1942. godine, na dubini od 11 metara.
Među naseljima koja treba posetiti su ribarski grad Virpazar, koji je suštinski „centar“ nacionalnog parka.
Tu je i Rijeka Crnojevića, koju neki nazivaju jednim od najlepših mesta u Crnoj Gori.
I da, ceo kraj oko jezera je poznat po svojoj plodnosti, posebno vinogradima.
Interesantne priče vezane za Skadarsko jezero
Za kraj, tri neverovatno zanimljive priče koje smo pronašli na stranici Montenegro Pulse.
Prva od njih se tiče nestalne površine Skadarskog jezera, koja se tokom poplava 2010. godine toliko proširila, da se nilski konj Nikica našao na slobodi.
Ovo se desilo nakon što je uspeo da pobegne iz svog doma (u privatnom zoološkom vrtu) ,zahvaljujući poplavi.
– Kada sam otišao da nahranim svoju kravu, video sam nilskog konja kako stoji ispred štale. Mislio sam da sam poludeo – navodno je tom prilikom lokalnim medijima rekao lokalni poljoprivrednik Nikola Radović.
Zanimljiva je i priča o crnogorskom Alkatrazu.
Naime, isti izvor piše da su tu kaznu služili zatvorenici koji nisu znali da plivaju.
Međutim, na njih su pazili stražari koji i sami nisu nbili plivači, a koji su imali neobičnu klauzulu u „ugovoru o radu“.
Naime, u slučaju da zatvorenik pobegne, onda bi stražar na čijoj dužnosti je zbrisao, bio dužan da odsluži ostatak kazne.
Treća priča vezana je za manastir Vranjinu, koji je kralj Nikola, navodno, tajno počeo da popravlja 1882. godine. da bi njegove ćerke, ako ih ne uda, živele kao igumanije.
Za to nije znala ni njegova žena, a kamoli ćerke.
Izvor: putnikofer.hr
Dodaj komentar