Ruši se još jedan simbol boemskog duha Beograda – bagerima na kafanu iz 1878. godine

Već godinama Beograd gubi svoj nekadašnji izgled i zavodni šarm koji se gradio uprkos bombardovanjima u više navrata. Boemska četvrt Skadarlija se rekonstruiše već gotovo tri godine, a kafane u ovoj ulici namenjuju se potrošačkoj korpi turista kojih je zbog pandemije koronavirusa isti broj kao u ratnim devedesetim.

Ogroman broj kultih gradskih jezgra, klubova i kafana više ne postoje ili im je promenjena namena. Sada je na red došla još jedna čuvena beogradska kafana na Bulevaru Kralja Aleksandra, restoran „Orašac“ koji datira iz davne 1878. godine.

Reporteri Nova.rs obišli su ugao Bulevara kralja Aleksandra i Golsvordijeve ulice gde su zatekli bagere i ruševine na mestu na kom su nekada bile niske kuće i trafike.

Rušenje je stiglo do zgrade menjačnice koja se nalazi odmah pored kafane “Orašac” stare gotovo vek i po.

Urbanistkinja Milja Mladenović, u svom autorskom tekstu za Istinomer, objašnjava da je lokacija na kojoj je u toku rušenje sada omeđena trima ulicama, ali da je prema Regulacionom planu iz 2001. godine predviđeno probijanje Trnske do Bulevara, pa bi tu trebalo da nastane manji blok sa šest većih objekata.

Mladenović upozorava da će u toku implementacije plana i proširenju Trnske ulice nastati ozbiljni problemi.

– Na mestu uključenja Trnske ulice na Bulevar kralja Aleksandra danas nije brisan prostor. Naprotiv, upravo na tom mestu nalazi se kafana ‘Orašac’, jedan od činilaca duha grada – piše ova urbanistkinja.

Navodi da je prepoznatljivi objekat kafane iz 1878. godine, koji se nikako ne može pomešati s nekim drugim objektom, kao što je slučaj s novijim kafanama, ostao, uz zanatske radionice, čuvar istorijskog duha grada.

– Kako arhitektonski, tako i funkcionalno, kafana ‘Orašac’ može da se tretira i kao vremeplov i da se, i u njoj, i pored nje, doživljava atmosfera kakva je postojala u desetinama mahom srušenih beogradskih kafana – objašnjava Mladenović.

Ako je već Regulacioni plan iz 2001. godine zanemario aspekte koji Beograd čine Beogradom, poručuje da je možda na nama da 20 godina kasnije uradimo nešto povodom toga “pre nego što nam naš grad postane odbojan, hladan i neprepoznatljiv”.